Pelos sopros
Austríferos
Prossegue
Sentado à proa
Taciturno, só
Embriagado
Observando
O surgir de
Estrelas
Emaranhado
De estrelas,
No céu mutante
Cantarolava,
Cantigas dos
Oceanos
Distante
De tudo, de casa
Distante dela
Ela, que
O cobrira
De saudade
Saudade
Vento em popa
Que agora
Junto ao mar,
O leva
De volta.